در ادامه مقایسه بین عجب و ریا که در جلسه قبل شروع شد و مطالبی نیز پیرامون آن بیان گردید، در این جلسه نیز استاد فرموده اند که فرق عجب با ریا در این است که عجب، متاخر از عمل است و ریا مقارن بر آن، یعنی عجب که یک حالت نفسانی است متأخر از عمل محقق می شود، اما ریا حالتی است که مقارنا با خود عمل اتفاق افتاده و تأخری از خود عمل نخواهد داشت.

همچنین اشاره فرموده اند که عجب در عبادت حتی اگز نگوییم که حرام است، باز هم تلازمی ندارد که عبادتی که مقرون به عجب شده است، صحیح باشد زیرا برای بطلان عبادت حتما نیاز نیست که فعل حرامی منضم به آن گردیده باشد، بلکه می شود عملی به واسطه از بین بردن شرایط عبادت، موجب فساد آن باشد اما خود نیز حرام نباشد.