در ادامه مباحث مطرح شده در  رابطه با عجب در جلسات گذشته در این جلسه استاد به بررسی رابطه میان عجب و ریا پرداخته اند و به این سوال پاسخ داده اند، که آیا نمی توان همانگونه که ریا حرام است، عجب را هم به جهت اشتراک در علتی که ریا به واسطه آن حرام شده است، حرام دانست؟

استاد فرموده اند که ریا قصد اخلاق را به هم میزند، از این جهت است که در ادله ریا شرک خوانده شده، و این مطلب در ارتکازات نیز موجود می باشد. اما در رابطه با عجب ممکن است شخص دارای عجب، یک توجه ولو به میزان اندک به خداوند متعال داشته باشد و شاید از  این جهت بتوان میان آثار مترتب بر این دو عنوان تفاوت گذاشت. 

در ادامه جلسه استاد به بررسی بیشتر پاسخ این سوال و مطالب دیگر پرداخته اند.