در مباحث پیشین مطرح گردید که در أدله خیار مجلس، «افتراق متبایعان» به عنوان غایت برای خیار قرار داده شده است و لذا بعد از جدا شدن آنها، خیار مجلس به اتمام خواهد رسید. 

سپس چهار وجه ذکر شد که ذکر این غایت، مانع از ثبوت خیار در اشخاص اعتباری می شود. اما در بحث حاضر دو وجه ارائه می گردد که ذکر افتراق به عنوان غایت، مانع از ثبوت خیار برای اشخاص اعتباری نمی شود که در واقع این دو وجه، پاسخی بر چهار وجه پیشین است.

در وجه اول ادعا شده است که افتراق متبایعین محدود به افتراق مادّی و فیزیکی آنها نیست بلکه به حسب موارد مختلف، متفاوت خواهد بود؛ به همین دلیل، حتی اگر متبایعان، از پشت تلفن معامله انجام دهند، خیار مجلس برای آنها ثابت خواهد بود و افتراق آنها با قطع کردن تلفن و یا اشتغال به مباحث غیر از معامله محقق خواهد شد. اشکال این مطلب این است که حمل افتراق بر غیر از افتراق فیزیکی محل تأمل و اشکال است و همچنین خیار داشتن کسانی که با تلفن معامله می کنند، ثابت نیست الا اینکه الغای خصوصیت صورت گیرد.

وجه دوم نیز ادعای غالبی بودن قید افتراق را مطرح کرده است؛ یعنی به لحاظ اینکه در غالب موارد افتراق فیزیکی رخ می دهد، به افتراق اشاره شده است. بر این مطلب دو اشکال وارد شده است.