• روایتی است که امام صادق (ع) می‌فرماید «...پدر بزگورار من صبیان را از فخ محرم می‌کردند». این روایت بر مشروعیت احجاج الصبی دلالت دارد زیرا اصلاً محرم کردن صبیان برای روای مسلم بود و امام اصل احرام الصبی را تقریر کردند و در ادامه به عمل پدر بزرگوار استشهاد نمودند.
• روایت دیگر روایت «وسألته عن الصبیان، هل علیهم إحرام؟ وهل یتقون ما یتقی الرجال؟ قال: یحرمون وینهون عن الشئ یصنعونه مما لا یصلح للمحرم أن یصنعه، ولیس علیهم فیه شئ» است.
• روایت دیگر روایت «عن غلمان لنا دخلوا مكة بعمرة و خرجوا معنا إلى عرفات بغير إحرام قال قل لهم يغتسلون ثم يحرمون و اذبحوا عنهم كما تذبحون عن أنفسكم» است.
• روایت «إن معی صبیة صغارا وأنا أخاف علیهم البرد فمن أین یحرمون؟ قال: ائت بهم العرج فیحرموا منها فإنک إذا أتیت العرج وقعت فی تهامة ثم قال: فإن خفت علیهم فائت بهم الجحفة» است. در این روایت نیز در اصل اینکه می‌تواند محرم کند سؤال نپرسیده است فقط سؤال او در مورد محل احرام با توجه به سردی هوا بوده است.
• و روایات دیگری نیز وجود دارد که بر مشروعیت و مطلوب بودن و واقعی بودن حج صبی دلالت دارد. در مجموع این روایات در باب احجاج الصبی اینگونه استفاده می‌شود که می‌توان صبی را محرم کرد و باید اعمال حج برای او انجام پذیرد و لذا مشروعیت حج صبی مسلم است.
• از مجموع تعابیر «مولود»، «غلام» و «صبی» که در روایت آمده است استفاده می‌شود که سنین مختلف را شامل می‌شود و روایات شامل صبی غیر ممیز نیز می‌شود و سنی خاصی در بحث حج الصبی ملاک نیست و روایت کافی که حضرت می‌فرماید: «اذا اثغر» (از باب افعال باشد دندان‌های پیشینش بیرون بیاید) (و اگر از باب افتعال باشد به معنای اینکه دندان‌های شیری‌اش بریزد) با روایات دیگر معارض است زیرا بیان حد می‌کند و می‌توان سایر روایات که با تعابیر «غلام» و «صبیان» آمده را با این روایت مقید کنیم و اینگونه جمع عرفی کرد ولی روایتی با «مولود» آمده نمی‌توان جمعی عرفی کرد زیرا متفاهم از «مولود» قریب به ولادت است. 

در بیست و چهارمین جلسه از مباحث درس خارج فقه تربیت که توسط استاد معظم آیت الله مقیمی حاجی تدریس می‌شود به بررسی روایات مربوط به مشروعیت احجاج الصبی پرداخته شد که لازم است جهت بهره‌مندی از تفصیل مطالب مذکور صوت جلسه این درس را استماع فرمایید.