• در بحث تربیت عبادی صبی در باب روزه گفته شده که ماهیت آن به این صورت است که پدر صبی را امر به واقع روزه می‌کند و صبی روزه خود را می‌گیرد و هر زمان نتوانست، ادامه روزه خود را می‌شکند و روزه خاص چندین ساعته نیست که این دیدگاه سوم بود.
• از جمله اشکالاتی که به این دیدگاه سوم وارد می‌کنند این است که این دیدگاه بر خلاف ظهور روایت زهری از علی بن حسین (ع) است که می‌فرماید: «وَ أَمَّا صَوْمُ اَلتَّأْدِيبِ فَإِنَّهُ يُؤْخَذُ اَلصَّبِيُّ بِالصَّوْمِ إِذَا رَاهَقَ تَأْدِيباً ...». و ما یک صوم خاص به نام صوم تادیب داریم در حالی که در روایات دیگر به امساک مسافر و مریض صوم اطلاق نشده است و با آن امساک گفته‌اند.
• از جمله عبادت که در رابطه با صبی مستحب است احجاج الصبی است که از وظایف استحبابی پدر است که از روایات به خوبی بر می‌آید و پدر وقتی صبی را با خود به حج می‌برد او را محرم می‌کند و اذکار را به او تلقین می‌کند و او را امر می‌کند به افعال و اگر نتوانست نیابتاً انجام می‌دهد و همچنین صبی را از تروک حج و محرمات احرام نهی کند و این مطلب افاده می‌شود که این حج صبی صورت حج نیست زیرا اگر صورت حج بود نیازی به قربانی و نیابت در اعمال نداشت. 
• در بین فقها این بحث مطرح است که هزینه حج صبی از مال صبی برداشته می‌شود و یا از مال پدر؟ آیا این حج به صلاح صبی هست یا خیر؟

در بیست و دومین جلسه از مباحث درس خارج فقه تربیت که توسط استاد معظم آیت الله مقیمی حاجی تدریس می‌شود به ادامه بررسی ماهیت عبادت صبی و بحث احجاج الصبی پرداخته شد که لازم است جهت بهره‌مندی از تفصیل مطالب مذکور صوت جلسه این درس را استماع فرمایید.