• در بحث صوم در مورد سن پنج طایفه روایات ذکر شد: 1. شش سالگی، 2. هفت سالگی، 3. هفت سالگی و «بما اطاقوا»، 4. نه سالگی و «بقدر ما اطاقوا» و 5. چهارده و پانزده سالگی، که دسته اول و دوم در جلسه قبل بررسی شد.
• طایفه چهارم از باب وظیفه پدر دلالت خوبی دارد زیرا می‌فرماید: «مروا صبیانکم» به خلاف طایفه اول که ناظر به روزه گرفتن خود صبی بود و روایت مرسله «الصبی یؤخذ بالصیام اذا بلغ تسع سنین علی قدر ما یطیقوا» است که مؤید طایفه چهارم است و ناظر به وظیفه پدر است و روایت دیگری در فقه الرضوی است که می‌فرماید: «ان الغلام یؤخذ بالصیام اذا بلغ تسع سنین علی قدر ما یطیقوه» که شبیه مرسله قبلی است.
• در روایت دیگری که خبر سکونی است حضرت (ع) می‌فرماید: «اذا اطاق الغلام صوم ثلاثة ایام متتابعة فقد وجب علیه صوم شهر رمضان». که در این صورت قوت معیار قرار داده شده است. مشهور فقها به این روایت فتوا نداده‌اند و از آن اعراض کرده‌اند و این روایت ناظر به وظیفه پدر نیست و با حدیث رفع قلم «وجب» بر استحباب حمل می‌شود. روایت اسحاق بن عمار نیز به همین سیاق وجود دارد که شیخ طوسی در تهذیب ذکر کرده که در آن باز بحث طاقت مطرح است.
• دسته پنجم از روایات، روایات چهارده، پانزده و شانزده سالگی است و صحیحه معاویة بن وهب است که حضرت (ع) در پاسخ سؤال «فی کم یؤخذ الصبی بالصیام؟» می‌فرمایند: «فیما بین خمس عشره و اربع عشره ...» و روایت مرسله ابن عامر است از امام صادق (ع) که می‌فرمایند: «یؤدب الصبی علی الصوم ما بین خمس عشرة سنة إلى ستة عشرة سنة» و روایات دیگری نیز وجود دارد.
• و دسته ششمی از روایات نیز وجود دارد که سن در آن ذکر نشده است مثل: «یأمر الصبی اذا راهق بالصوم تأدیباً» و صححیه علی بن جعفر که «اذا راهق الحلم» را دارد.

در نوزدهمین جلسه از مباحث درس خارج فقه تربیت که توسط استاد معظم آیت الله مقیمی حاجی تدریس می‌شود به ادامه بررسی وظیفه الزامی پدر نسبت به تربیت عبادی صبی در باب صوم و جمع‌بندی دسته سوم، چهارم و پنجم از روایات مربوط به سن پرداخته شد که لازم است جهت بهره‌مندی از تفصیل مطالب مذکور صوت جلسه این درس را استماع فرمایید.