در این درس، استاد علم‌الهدی به بررسی تطبیق قاعده عدالت بر شبهات حکمیه پرداختند. ایشان ابتدا مثال‌هایی از قرآن و سنت ارائه کردند که ممکن است برخی احکام در تنافی با عدالت باشند. در بخش سنت، ایشان به بحث احیای اراضی موات و تملک آن توسط افراد قدرتمند اشاره کردند و بیان داشتند که این تملک وسیع ممکن است منجر به برهم خوردن عدالت اجتماعی شود.

استاد سپس به این نکته پرداختند که آیا می‌توان اطلاق و عموم احادیثی که با عدالت اجتماعی در تنافی هستند را محدود کرد یا خیر. ایشان استدلال کردند که همان‌طور که احادیث کلی در تنافی با عدالت مورد پذیرش نیستند، اطلاق و عموم احادیث نیز باید با توجه به قاعده عدالت مورد ارزیابی قرار گیرند.

در ادامه، ایشان به برخی احادیث و روایات اشاره کردند که توصیه به عرضه احادیث بر قرآن و سنت نبوی می‌کنند و بیان داشتند که این روایات می‌توانند پشتوانه‌ای برای محدود کردن اطلاق و عموم احادیثی باشند که در تنافی با عدالت اجتماعی هستند.

در پایان، استاد تأکید کردند که قاعده عدالت بر تمام احکام شریعت، اعم از احکام اولی و ثانوی، حاکم است و هر حکمی که در تنافی با عدالت اجتماعی باشد، باید تعدیل شود.