در این درس، استاد علم الهدی به بررسی قاعده عدالت در روایات و تأثیر آن بر حجیت اخبار آحاد پرداختند. ایشان بیان کردند که مطابقت روایات با قاعده عدالت، معیار سنجش اعتبار آن‌هاست. اگر روایتی با این قاعده تنافر داشته باشد، از حجیت ساقط می‌شود، حتی اگر از نظر اصولیون حجت باشد.

ایشان اشاره کردند که عدالت مفهومی متواطی است و شدت و ضعف نمی‌پذیرد، اما مخالفت با عدالت می‌تواند مشکک باشد. به این معنا که برخی روایات ممکن است شدت بیشتری در مخالفت با عدالت داشته باشند.

در مورد روایاتی که با عدالت مخالف هستند، استاد تأکید کردند که این روایات باید یا به کلی کنار گذاشته شوند یا تفسیری شوند که با عدالت سازگار باشند. به عنوان نمونه، روایاتی که ولد زنا را به دلیل گناه والدینش محروم از برخی حقوق می‌دانند، از نظر ایشان با عدالت الهی سازگار نیستند و نمی‌توان آن‌ها را پذیرفت.

استاد همچنین به تفاوت میان عدالت تشریعی و تکوینی اشاره کردند و بیان داشتند که عدالت تشریعی به معنای برابری همه افراد در احکام شرعی است و هیچ حکمی نباید ناعادلانه به نظر آید، مگر اینکه دلیل قطعی بر آن وجود داشته باشد. 

در پایان، استاد به این نتیجه رسیدند که اخباری که با عدالت در تضاد هستند، حتی اگر از نظر اصولیون معتبر باشند، از حجیت ساقط‌اند، مگر اینکه با قرائن قوی دیگری همراه باشند که موجب اطمینان به حکم شرعی شوند. که خود این مطلب و تخریج فنی آن نیازمند دقت و توضیح می باشد.