07 شهریور 1403
قاعده عدالت 19
استاد: سید محمد صادق علم الهدی
1402.08.06
معرفی پادکست
|
دیدگاه کاربران
- در این جلسه، استاد علم الهدی به تحلیل و بررسی اخبار و احادیثی پرداخته‌اند که امر به عرضه تمامی اخبار و احادیث بر قرآن می‌کنند.
- ایشان تأکید می‌کنند که احادیث موافقت با قرآن به عنوان محک و معیار اعتبار هر حدیث مطرح هستند و تعداد این احادیث بسیار فراوان است به نسبت به اخبار مخالفت با عامه. بلکه اساسا استاد بیان می‌کنند که شاید بتوان گفت که هیچ حدیثی وجود ندارد که به طور مطلق مخالفت با عامه را به‌عنوان معیار صحت حدیث مطرح کرده باشد، در حالی که احادیث موافقت با کتاب حتی در خارج از مقام تعارض نیز وجود دارند.
- استاد به تفاوت جنس موافقت با کتاب و مخالفت با عامه اشاره کرده و توضیح می‌دهند که مخالفت با عامه به معنای مخالفت با احکام جزئی است و نه مخالفت با مقاصد کلی شریعت. همچنین، ایشان تأکید می‌کنند که نمی‌توان این دو دسته از اخبار را با یکدیگر مقایسه کرد و باید توجه داشت که جنس این دو کاملاً متفاوت است.
- در نهایت، استاد بحث را با این سوال پیش می‌برند که آیا می‌توان اخبار مطلق (اخباری که به شکل مطلق امر به عرضه احادیث بر کتاب می‌کنند) و اخبار مقید (اخباری که این امر را در حالت تعارض انجام می‌دهند) را به یکدیگر حمل کرد. ایشان نتیجه‌گیری می‌کنند که در بسیاری از موارد نمی‌توان این دو را به هم جمع کرد.
- همچنین، استاد بیان می‌کنند که در صورتی که تعارضی میان اخبار وجود داشته باشد، باید به قدر متقن اکتفا کرد و نمی‌توان به سیره عقلایی به‌طور کلی تمسک جست. در پایان، استاد به نکته‌ای اشاره می‌کنند که در اخبار مطلقه، مراد از کتاب می‌تواند مقاصد کلان شریعت باشد، اما در اخبار مقید این تفسیر ممکن است متفاوت باشد.
- جمع‌بندی درس این است که موافقت با قرآن به عنوان یک معیار کلی برای ارزیابی احادیث در نظر گرفته می‌شود و این معیار قابل تعمیم به تمامی حالات است، در حالی که مخالفت با عامه بیشتر به جنبه‌های جزئی اشاره دارد و نمی‌تواند به‌عنوان یک معیار کلی برای ارزیابی احادیث در نظر گرفته شود.