ادله عامه شرعی و ادله خاصه شرعی در لزوم حاکمیت در نظام دینی:
مبنای حاکمیت دینی است که بر اساس آن حاکمان الهی باید دارنده یک سری ملاک‌های حقیقی الهی باشند. به عنوان مثال حق آمریت در شؤون زندگی از جمله، جنبه اعتباری است.

قرآن کریم و روایات این ملاک‌های حقیقی در این مورد را برای پیامبر و امامان معصوم علیهم السلام بیان می‌کند.

در روایتی امام صادق علیه السلام فرمودند: پیامبر باید محبت تام الهی را دارا باشد. یعنی خداوند پیامبرش را تادیب کرد بر محبت نسبت خودش.
به عبارت دیگر پیامبر واسطه نزول فیض الهی است و کشش و ظرفیت خاصی دارد. در زیارت آل یاسین هم به این موضوع اشاره شده است. لا محب تاما له الا ....
طبق آیات قرآن کریم، پیامبر دارای «خلق عظیم» است و همچنین دارای مقام وساطت و تفویض در نظام شریعت است. ایشان حق آمریت و مأموریت را توامان داراست.

پیامبر «امین» دانسته شده در این زمینه که دارای جنبه اعتباری است و در هر حاکمیتی این خصیصه لازم و ضروری است و جنبه اعتباری و تضمینی باید وجود داشته باشد.

در جای دیگر طبق آیات قرآن کریم، در برابر اولیاء باید تسلیم باشید.
در روایتی دیگری چند مورد از امور تشریعی را بیان می‌کند. امام صادق علیه السلام در این مورد میفرمایند: در همه سیاستها هیچ تزلزلی وارد نیست. مثلاً نماز را دو رکعت فرض نمود و نقش پیامبر در این مورد نقش رساننده است نه شارع.