در این درس، استاد به بررسی قاعده عدالت و تأثیر آن بر تصورات عرفی عدالت می‌پردازد. 

استاد به آیات قرآن، به ویژه آیه 25 سوره حدید (لیقوم الناس بالقسط) اشاره می‌کند که قیام مردم به عدالت را ناشی از تصورات عقلایی آنان از عدالت می‌داند. این تصورات و ارتکاب‌های عقلایی نقش مهمی در فهم مقوله عدالت دارند.

آیات دیگری نظیر سوره مائده (آیه 42)، سوره حجرات (آیه 9)، و سوره ممتحنه (آیه 8) به محبت الهی نسبت به کسانی که قیام به قسط می‌کنند اشاره می‌کنند؛ که نشان‌دهنده اهمیت قیام به عدالت در شریعت است.

 استاد به تحولات عقلایی در مفاهیم و الفاظ در طول اعصار اشاره می‌کند. این تحولات ممکن است باعث تغییر در معنای ظاهری الفاظ شده و در طول زمان معنای جدیدی به آن‌ها بدهد. برخی الفاظ ممکن است معنای خود را از دست داده و معنای جدیدی پیدا کنند. این تغییرات بر اساس تحولات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی رخ می‌دهند.

استاد به مثال‌هایی نظیر "خز" اشاره می‌کند که در متون قدیمی به معنای خاصی استفاده شده اما در زمان‌های جدید معنای دیگری پیدا کرده است. استاد بیان می‌کند که قیام به قسط، در حقیقت قیام به آنچه که فرد قسط می‌داند است که البته رعایت ضوابط و شرایط خود را دارا می باشد. محبوبیت الهی نسبت به مقسطین به دلیل قیام آن‌ها به عدالت است، و این قیام باید در چارچوب شریعت باشد.

 در پایان، استاد تأکید می‌کند که هرگونه قیام به عدالت بر پایه تصورات عقلایی بشری، مطلوب و محبوب الهی است.