در این درس، استاد علم‌الهدی به بررسی قاعده عدالت و تأثیر آن بر اعتبار اخبار آحاد پرداخته است. استاد علم‌الهدی در این درس با اشاره به احادیثی که در تنافی با عدالت قرار دارند، تأکید می‌کند که این تنافی می‌تواند به سقوط اعتبار این احادیث منجر شود. به نظر استاد عدالت یک مفهوم مطلق و بدون شدت و ضعف است و مخالفت با آن می‌تواند اعتبار اخبار آحاد را تحت تأثیر قرار دهد.

استاد در ادامه بحث خود دو مسلک در باب امارات جاری در شبهات حکمیه را مطرح می‌کند: 

1. مسلکی که معتقد به حجیت ذاتی بعضی از امارات است.

2. مسلکی که بر اساس تجمیع ظنون به اطمینان به حجیت می‌رسد.

استاد بیان می‌کند که در سیستم تجمیع ظنون، هرچه شدت مخالفت یک خبر با عدالت بیشتر باشد، این مخالفت می‌تواند تا حدی اطمینان به کذب خبر را ایجاد کند. در مقابل، اگر این مخالفت شدید نباشد، خبر ممکن است اعتبار خود را از دست ندهد، اما برای حصول اطمینان به حجیت آن نیاز به بررسی‌های بیشتری دارد.

در بخش دیگری از درس، استاد علم‌الهدی به اهمیت ادله قاعده عدالت و نقش آن در اعتبارسنجی اخبار آحاد اشاره می‌کند. به بیان استاد ادله قاعده عدالت می‌تواند به عنوان مخصص بر ادله حجیت اخبار ثقات عمل کند و تا زمانی که احراز نشود خبری در تنافی با عدالت است، آن خبر تحت عموم حجیت اخبار ثقات باقی خواهد ماند.

در نهایت، استاد به دو نوع عدالت در احکام شرعی اشاره می‌کند: عدالت اجتماعی و عدالت در عبادات؛ تبعیض در عبادات بر مبنای شایستگی‌های افراد است و نمی‌تواند در تنافی با عدالت اجتماعی باشد، اما در احکام اجتماعی، تبعیض منافی با عدالت اجتماعی است و چنین احکامی مشروعیت نخواهند داشت.