large_هوش مفیدی.png

medium_هوش مفیدی.png

small_هوش مفیدی.png

thumbnail_هوش مفیدی.png

هوش مفیدی.png

فقه هوش مصنوعی

هوش-مصنوعی

فقه-هوش-مصنوعی

هوش مصنوعی

فقه هوش مصنوعی 13

طلبه سطح 3 مدرسه تخصصی فقه امام کاظم علیه السلام تحت اشراف آیت الله مکارم شیرازی، عضو مرکز امور نخبگان حوزه علمیه قم، مدرس، نویسنده کتب و مقالات متعدد، همکاری در امور پژوهشی پژوهشگاه های حوزوی و دفتر فقه معاصر تحت نظر استاد حسین اثنی عشری

فقه هوش مصنوعی 12

فقه هوش مصنوعی 11

فقه هوش مصنوعی 10

مسئولیت-پذیری-هوش-مصنوعی

فقه هوش مصنوعی 9

فقه هوش مصنوعی 8

حقوق-هوش-مصنوعی

اخلاق-هوش-مصنوعی

فقه هوش مصنوعی 7

فقه هوش مصنوعی 6

در این جلسه بیان شده است که مسئولیت پذیری هوش مصنوعی اصطلاحی است که به معنای ضمان هوش مصنوعی است، مسئولیت پذیری یعنی عواقب عمل را بر عهده گرفتن و ضمان نیز به همین معنا می باشد. مسئولیت پذیری در هوش مصنوعی اگر ثابت باشد، بعدا باید بحث شود که چه کسی مسئول در آن است و عواقب اعمالی که توسط هوش مصنوعی انجام شده است را بر عهده می گیرد؟ یعنی در حقیقت در بحث مسئولیت پذیری هوش مصنوعی باید از این سخن بگوییم که در فرض انجام عملی توسط هوش مصنوعی که موجب تحقق عواقبی گردید، در این حالت آیا ضمانت نیز ثابت خواهد شد و اگر ضمانت ثابت شود، ضامن چه کسی خواهد بود.یکی از مسائل مهمی که در تحقق این مسئله یعنی مسئولیت پذیری هوش مصنوعی بسیار مهم است، بحث از قصد داشتن یا نداشتن هوش مصنوعی می باشد.استاد در ادامه این جلسه به بررسی معنای قصد در کتب لغت و عرف پرداخته و اشاراتی به وجود یا عدم وجود قصد در رابطه به هوش مصنوعی داشته اند. سپس نیز به تطبیق ضمان بر حالات این مسئله توجه نموده اند.

فقه هوش مصنوعی 5

استاد در این جلسه در کنار بررسی مسائل مرتبط با مسئولیت پذیری هوش مصنوعی و بحث ضمان، به نکته ای اشاره کرده و آن هم این است که گفته شده اگر هوش مصنوعی توسعه پیدا کند، سبب دلسردی در یادگیری فقه و اصول و علومی از این قبیل می شود، زیرا که با نظر به ظاهر امر، هوش مصنوعی می‌تواند همه این مسائل را حل کرده و دیگر نیازی به یادگیری تخصصی این علوم در سالیان متمادی نخواهد بود.استاد در پاسخ به این پرسش فرموده اند که به نظر ما با پیشرفت هوش مصنوعی، اساسا دلگرمی و نشاط در تحصیل این علوم بیشتر خواهد شد، زیرا هوش مصنوعی باعث گرفتن اشتباهات در استدلالات فقهی و اصولی می شود و همین مسئله از طرفی باعث دقت در بیان استدلالات نیز خواهد شد. از طرف دیگر نیز سرعت و دقتی که در هوش مصنوعی وجود دارد نیز می تواند باعث تسریع در فهم و استدلالات گردد، که این هم در آخر موجب نشاط و توسعه علمی خواهد شد. از این رو به نظر می رسد که با توسعه هوش مصنوعی در حقیقت نشاط و دلگرمی بیشتری به محصلین این علوم تزریق شود، نه اینکه توسعه آن باعث دلسردی و کناره گیری از تحصیل گردد.

فقه هوش مصنوعی 4