مقاله پیش رو در رابطه با حکم تکلیفی به کار گیری هوش مصنوعی به عنوان قاضی از دید فقه امامیه نوشته شده است، این نوشتار به بررسی جواز یا عدم جواز استفاده از هوش مصنوعی به عنوان قاضی پرداخته شده، و فروض و حالات مختلفی در این باره به بحث گزارده شده است.نویسندگان در چکیده مقاله خود آورده اند:هوش مصنوعی شاخه‌ای از علوم کامپیوتراست با هدف هوشمند سازی کامپیوتر ها به منظور دستیابی به عملکردی مشابه یا فراتر از انسان. با توجه به گسترش و کاربردهای فراوان آن، می طلبد که دیدگاه چندی از فقهای معاصر امامیه پیرامون بکار گیری هوش مصنوعی محدود که در حال حاضر وجود دارد و نیز هوش مصنوعی عمومی که امید است در آینده، عملکردی کاملاً مشابه انسان داشته باشد به عنوان قاضی، جمع آوری و سپس حکم تکلیفی آن استنباط شود. با روش توصیفی – تحلیلی نتایج گویای آن است که فقهاء، بکارگیری هوش مصنوعی محدود به عنوان قاضی را جایز نمی دانند. در مورد هوش مصنوعی عمومی، بعضی جواز آن را بعید ندانسته اند و عده ای قائل به عدم جواز می باشند. با استناد به آیات، روایات و شرایط قاضی قول به عدم جواز در هوش مصنوعی محدود و جواز در هوش مصنوعی عمومی از اتقان بیشتری برخوردار می باشد.

801683540213.jpg

فقه هوش مصنوعی

مسئولیت-پذیری-هوش-مصنوعی

اخلاق-هوش-مصنوعی

در این نوشتار مسئله جواز یا عدم جواز استفاده از هوش مصنوعی در فقه امامیه مورد بحث قرار گرفته است.