استاد در این جلسه به توضیح بیشتر مطالب موجود در بحث خلق پول می پردازند، یکی از این مباحث حکم زیاد کردن حجم پول در جامعه است، به این معنی که اگر کسی به سببی باعث افزایش پول در جامعه شود، این عمل او چه حکمی خواهد داشت؟

برای پاسخ این سؤال استاد پول را به دو دسته تقسیم کرده اند؛ پولی که دارای ارزش ذاتی است که مصادیق مشخص آن طلا و نقره هستند، و پولی که دارای ارزش ذاتی نیست بلکه پول اعتباری است یعنی پولی که بدون توجه به جهت اعتباری بودن آن، ذات آن پول هیچ ارزشی ندارد.

سپس در این جلسه به پاسخ سؤال مذکور در پول هایی که دارای ارزش ذاتی هستند می پردازند، و می فرمایند این قسم علی القاعده نباید منعی داشته باشد و از علماء هم تا آنجایی که ما دیدیم کسی به توسعه و ازدیاد پول از این جهت اشکالی وارد نکرده است. هر چند که مسئله نیازمند بررسی برای روشن شدن جوانب آن است. در ادامه جلسه نیز استاد برای استنباط حکم مذکور به روایات دال بر زکات داشتن سکه طلا و نقره که برای معامله باشند اشاره کرده، چرا که این روایات زکات نقدین منحصر به جایی نموده اند که نقدین به مثابه کنز جمع و ذخیره شده بوده  و در گردش امر اقتصاد نبوده باشند.