استاد عباسی در این جلسه با اشاره به حدیثی از حضرت علی علیه‌السلام، بر اهمیت عدم وابستگی به دنیا و آمادگی برای آخرت تأکید کردند. این حدیث نشان می‌دهد که انسان عاقل نباید در دنیای فانی ساکن شود و باید متاع خود را برای دار آخرت ذخیره کند. در ادامه، خلاصه‌ای از مباحث گذشته ارائه شد که به مشروعیت بورس و قراردادی که در آن میان معامله‌گران و کارگزاران منعقد می‌شود، اشاره دارد.

استاد بیان کردند که بورس به عنوان یک بازار معاملاتی، مشروع است و وکالت در آن به عنوان قرارداد اولیه تلقی می‌شود. وکالت، که عقدی جایز است، باید طبق مفاد وکالت‌نامه به‌طور دقیق اجرا شود. سپس به سرایت وکالت به لوازم آن اشاره کردند و توضیح دادند که اگر وکالت در انجام یک عمل خاص صادر شود، شامل لوازم آن نیز خواهد بود. همچنین به نظری از حضرت امام خمینی رحمه‌الله درباره لزوم رعایت حدود و شروط وکالت در معاملات اشاره کردند.

در ادامه، به تطابق بورس با مفاهیم متاجر و مکاسب اسلامی پرداخته شد. بورس به‌عنوان یک شرکت حقیقی یا حقوقی با مدیریت خاص، نیاز به کارگزار دارد که معاملات را انجام دهد. این کارگزار باید با مسائل فقهی مرتبط با بورس آشنا باشد و معاملات را طبق قوانین اسلامی انجام دهد. استاد به ضرورت آموزش فقه به کارگزاران و معامله‌گران اشاره کردند و از تجربیات قدیم یاد کردند که افراد قبل از راه‌اندازی کسب و کار، دروس فقهی را می‌گذراندند.

استاد سپس به مراحل ورود به بورس پرداختند و بیان کردند که اولین گام، انتخاب کارگزار و دومین گام، تنظیم قرارداد و وکالت‌نامه است که باید به دقت تهیه شود. همچنین، بر لزوم وفای به این قراردادها تأکید کردند و گفتند که معاملات بورس، از طریق کارگزاران انجام می‌شود و این کارگزاران ممکن است با چندین مشتری فعالیت کنند.

در ادامه، انواع وکالت‌ها در بورس بررسی شد، از جمله وکالت تام و وکالت خاص. در وکالت تام، کارگزار مجاز به انجام هر نوع معامله‌ای است، در حالی که در وکالت خاص، معامله‌گر شرایط خاصی را تعیین می‌کند. استاد به معاملات خودکار و استفاده از ربات‌ها نیز اشاره کردند و تأکید کردند که این معاملات باید در چهارچوب قانونی و شرعی انجام شوند.

در نهایت، استاد به شرایط و الزامات کارگزاران در بورس و وظیفه موکل در قبال وکیل (کارگزار) پرداختند و بیان کردند که زمان و همکاری کارگزار با چندین موکل می‌تواند تأثیر زیادی بر معاملات داشته باشد. همچنین، استاد بر حرمت تبانی و عدم رعایت اصول فقهی در معاملات تأکید کردند و بیان کردند که باید مراقب باشیم که معاملات به‌طور صحیح و شرعی انجام شوند.