استاد عباسی خراسانی در این جلسه به بررسی سیره امام رضا (علیه‌السلام) در برنامه‌ریزی و اهمیت آن در زندگی روزمره پرداختند. ایشان با نقل حدیثی از امام رضا (ع) که نشان‌دهنده برنامه‌ریزی دقیق آن حضرت است، بر لزوم نوشتن بسم‌الله در آغاز هر برنامه تأکید کردند. همچنین، نگارش عبارت «إن‌شاءالله» در پایان برنامه‌ها به معنای واگذاری کارها به مشیت الهی و دعوت به تقوای عملی مورد توجه حضرت رضا (علیه السلام) می‌باشد. 

استاد به سیره علمای بزرگ مانند صاحب جواهر و علامه طباطبایی اشاره کردند که این بزرگان نیز به برنامه‌ریزی دقیق اهمیت می‌دادند و بر این نکته تأکید کردند که نظم و تقوا دو عامل موفقیت هستند. 

در ادامه، به مسائل مستحدثه و تغییرات زمان و مکان در فقه پرداخته شد. استاد بیان کردند که تغییر و تحول زمان موجب بروز مسائل جدید می‌شود و باید احکام شرعی را با توجه به این تغییرات استخراج کنیم. ایشان بر اهمیت شناخت زمان و مکان برای فقیه تأکید کردند و توضیح دادند که حکم الهی واحد است، اما موضوعات متعددی وجود دارد که باید به آنها توجه شود. 

در بحث اجتهاد، استاد به تفاوت‌های موجود بین روش‌های اجتهادی امامیه و عامه اشاره کردند و خاطرنشان ساختند که اجتهاد در امامیه بر مبنای دلایل و ادله قطعی است. همچنین، بر نقش زمان و مکان در اجتهاد تأکید کرده و مثال‌هایی از تغییرات مالیت و شرایط خرید و فروش آب و یخ ارائه کردند تا تغییر موضوعات و احکام را تبیین کنند.

ایشان در ادامه به بررسی اقسام تغییر در موضوعات و چگونگی تأثیر آن بر احکام شرعی پرداختند. تغییرات می‌تواند شامل تغییر ماهیت، تغییر مکان، تغییر حالت یا تغییر اعتبار باشد. این موارد همگی تأثیراتی بر حکم شرعی دارند و فقیه باید نسبت به آنها آگاهی داشته باشد.

در پایان، استاد به توجه ائمه معصومین (ع) به تغییرات زمان و مکان اشاره کردند و روایاتی را نقل کردند که نشان‌دهنده این توجه است. به‌طور کلی، درس امروز بر اهمیت برنامه‌ریزی، شناخت زمان و مکان و تأثیر آن بر مسائل فقهی تأکید داشت.