استاد در این جلسه نیز در ادامه بررسی روایات دال بر قاعده الزام به بررسی چند روایت در این باره پرداخته اند.

• روایت چهاردهم:

   - منبع روایت: شیخ طوسی در تهذیب، کتاب محمد بن احمد بن یحیی.

   - محتوای روایت:

    - راوی: امام صادق (ع) به سه نفر با سوالات مشابه درباره طلاق، پاسخ‌های مختلف داد.

    - پاسخ‌ها: بینونت (جدایی)، یک طلاق، و بی‌اعتباری طلاق.

    - تفسیر: برخی معتقدند امام با استفاده از علم غیب و تفاوت مذهبی پاسخ‌ها را داده است.

تحلیل روایت:

   - عدم استفاده از علم غیب: امام بر اساس فروض مختلف طلاق پاسخ داده است.

   - قاعده الزام: ممکن است امام به سائل اول (سنی) بر اساس قاعده الزام پاسخ داده باشد.

مناقشه در استدلال:

   - حق قضاوت: در زمان امام صادق علیه السلام، فقط امام و نوابش حق قضاوت داشتند و مراجعه به قاضی جور تنها در شرایط خاص ممکن بود.

   - اشاره به "هذا":

    - برخی معتقدند "هذا" به ابوحنیفه اشاره دارد، نه سائل اول و پاسخ امام به سائل اول بر اساس تقیه بوده است.

   ابهام در روایت:

    - وجود احتمالات مختلف باعث مجمل بودن روایت می‌شود.

    - عبارت "هو ما تری" ممکن است به معنای "هر سه پاسخ بجا بودند" باشد، نه اینکه هر سه حکم واقعی بوده‌اند.

نتیجه‌گیری:

   - وجود احتمال تقیه: حتی اگر "هذا" به مرد اول اشاره داشته باشد، احتمال تقیه وجود دارد.

   - ابهام در روایت: به دلیل وجود احتمالات مختلف، روایت نمی‌تواند به طور قطعی دال بر قاعده الزام باشد.