مقاله پیش رو با عنوان “واکاوی جایگاه «الغاء خصوصیت» در استنباط” توسط آقایان یحیی زاده فیروز آباد و محسن پوراکبر کرانی، به رشته تحریر در آمده است.

این مقاله به بررسی جایگاه الغاء خصوصیت پرداخته و جوانب مختلف این بحث را روشن می سازد، همانطور که نویسندگان نیز بدان تصریح کرده اند، این مقاله در امتداد انتشار کتاب “الفائق فی الأصول” که توسط دفتر فقه معاصر حوزه های علمیه تدوین شده است، نوشته شده است.

نویسندگان در چکیده مقاله آورده اند:

تعمیم حکم از موضوع یادشده در یک نص شرعی به فراتر از آن، از مباحث مهم در استنباط و به‌ویژه در مسائل مستحدثه است. در کتاب «الفائق فی الأصول» برخی از اسباب تعمیم حکم، گردآوری و بررسی شده، که یکی از آنها، «الغای خصوصیت» است. اما به‌رغم کاربرد قابل توجه این قاعده در استنباطات فقهی، این بحث تا پیش از این کتاب، چندان مورد بررسی مستقل قرار نگرفته است. این نوشتار با بهره‌گیری از دروس استاد علیرضا اعرافی، در جهت تعمیق و تکمیل و اصلاح این بحث، می‌کوشد. در این راستا، پس از بیان پیشینۀ بحث و گزارش محتوای الفائق در این بخش، ضمن برشمردن برخی امتیازات و ابتکارات این کتاب در این بحث، تأملات و ملاحظاتی بر پاره‌‌ای از مباحث آن، به‌ویژه در بیان «عوامل الغای خصوصیت» در دو بخش «ظهور در عدم خصوصیت» و «حصول علم به عدم خصوصیت» ارائه شده است و در پایان در قالب پنج محور، نکاتی برای رفع برخی کاستی‌ها و تکمیل بحث، پیشنهاد شده است.

در انتهاء لازم است ذکر شود، که صوت و تقریر تدریس درس الفائق به جهت دسترسی آسان شما عزیزان، در سایت بارگزاری شده است. بدین منظور جهت دستیابی به صوت این درس بر روی این لینک، و جهت دستیابی به تقریر جلسات بر روی این لینک، کلیک فرمایید. همچنین می توانید با کلیک بر روی این لینک وارد کتابخانه فقه معاصر شده و از یافته های علمی مرتبط با فقه معاصر بهره مند گردید.