در این جلسه، استاد اسدپور در بحث فقه فرهنگ به موضوع روش‌شناسی تعریف در مفاهیم اعتباری پرداخته است. ایشان ابتدا به شیوه‌های مختلف تعریف امر به معروف و نهی از منکر در متون فقهی اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد که چگونه فقها از روایات و قرآن برای استخراج و تبیین این مفاهیم استفاده کرده‌اند. همچنین به تفاوت‌های روش‌شناسی میان فقها در تعریف این مفاهیم اشاره کرده و تاکید می‌کند که بیشتر نوآوری‌ها در محتوا و مقایسه‌های مفهومی بوده، اما روش کلان تغییر نکرده است.

استاد سپس به نقد رویکرد فقها در تطبیق مبانی اصولی با فقه می‌پردازد و اشاره می‌کند که این تطبیق تنها در بحث صلات به طور کامل انجام شده و در سایر عناوین عبادی مانند امر به معروف و نهی از منکر مورد توجه قرار نگرفته است. ایشان بر این باور اند که فقها به دلیل احتیاط و موانعی که در ذهن دارند، از تغییر روش‌شناسی در این زمینه خودداری کرده‌اند.

در ادامه، دو رویکرد برای پیشبرد بحث پیشنهاد می‌ شود: یکی استفاده از روش‌های اصولی برای بررسی و تعریف مفاهیم، و دیگری مواجهه مستقیم با نصوص دینی و استخراج معانی و مصادیق از آنها. نهایتاً، او بر اهمیت بررسی دقیق و جامع نصوص دینی برای رسیدن به تعریفات معتبر و صحیح تاکید می‌کند و از مخاطبان می‌خواهد که در جلسات آینده به بررسی متون و نظرات فقها در این زمینه بپردازند.