معرفی همایش
جامعه سالم و کیفیت زندگی در آن ، بنظر می رسد، مفهومی است بسیار انتزاعی که نمی توان برای آن تعریفی جامع و مانع ارائه داد. بحث کیفیت زندگی به تازگی در ادبیات توسعه پایدار و برنامه ریزی توسعه اجتماعی و مباحث اقتصاد نوین مطرح شده و جایگاه ویژه ای یافته است و دولت ها در سطح ملی و محلی و نیز موسسات متعددی بر روی سنجش و شاخص سازی آن کار می کنند و شاخص های چندی برای سنجش آن معرفی شده است. کیفیت زندگی، مفهومی است چند وجهی و بررسی آن نیاز دارد به اتخاذ رهیافتی میان رشته ای و فرا- رشته ای. کیفیت زندگی به عنوان یک گفتمان جهانی، واکنشی است طبیعی در برابر پی آمدهای نامطلوب و آسیب های جدی که سیاست های مرسوم اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی در سطح فردی، ملی و جهانی پدید آورده اند.در عصر دیجیتال، بحث کیفیت زندگی که می تواند نشانگ ریک جامعه سالم و یا ناسالم باشد، می تواند به عنوان مکانیسم بازخورد، ارزیابی و اصلاح مسیر سیاست های خرد و کلان عمل کند. انقلاب دیجیتال، مانند هر پدیده تکنولوژیکی دیگر از جمله انقلاب ژنتیک نگرانی ها و پی آمدهای تهدید آمیز ویژه خود را دارد. کازینوی جهانی، تروریسم، آسیب های زیست محیطی، نا امنی را به طور مستقیم و غیر مستقیم دامن می زند و حریم خصوصی زندگی انسان را از بین می برد و برای اعمال نظارت و کنترل ابزاری پر توان در اختیار دولت های سرکوب گر قرار می دهد؛ برای جنایت کاران و خرابکاران و متعصبان و همه گروه ها و افرادی که منافع عمومی را به خطر می اندازند؛ امکانات حیرت انگیزی فراهم می آورد؛ ابزاری بی سابقه برای فریب مردم و شتشوی مغزی در اختیار می گذارد و از همه مهم تر در ترکیب با دستاوردهای علوم و تکنولوژی های نوین دیگر، از جمله ژنتیک، نانوتکنولوژی و علوم مواد، امکان داده است که عرصه دستکاری بشر در ماده و ژن و اطلاعات به سمتی حرکت کند که نه تنها شرایط مادی و محیط مصنوع انسان به طرزی بی سابقه متحول شود، بلکه نوع انسان در معرض گذر به نوع دیگری از موجود زنده قرار گیرد که آثار و ابعاد آن بسیار ناشناخته است.در چنین شرایطی است که تضمین کیفیت زندگی پیچیدگی حیرت انگیزی می یابد و قانون مندی آن اگر با نگاه به گذشته صورت گیرد اشتباهی است جبران ناپذیر. در ایران، نمی توان از این مسائل غافل ماند. انقلاب دیجیتال، همه مردمان جهان را از زمان حال کنده و ناخواسته وارد عرصه هایی کرده است که بیشتر مربوط به آینده است، دشواری بحث جامعه سالم و کیفیت زندگی در ایران در آن است که ضمن اثرگذاری بر حال باید آینده را نیز کانون توجه قرار دهد، آن هم آینده ای پر ابهام و نه چندان قابل پیش بینی.
به هر حال در دنیای پر بحران و آشفته کنونی ایران در صورتی می تواند از فرصت ها استفاده کند و تهدیدها را از میان بردارد که شرایط مناسب تری با توجه به الزامات عصر دیجیتال برای زندگی تک تک افراد جامعه فراهم شده باشد.
از سوی دیگر، تعریف شرایط مناسب باید براساس واقعیت ها صورت گیرد نه تصور خام و نادرستی که دولتمردان و سیاست گذاران و برنامه ریزان دارند. مردم در هر نقطه ای از ایران خود باید بگویند از دید آنان شرایط مناسب چیست و چگونه می توان با مشارکت خود آنان، کیفیت زندگی بهتری را فراهم آورد. تا کنون براساس اصل قیمومیت، و اغلب نه از روی تعهد ملی و دلسوزی برای مردم، بلکه بیشتر براساس مصالح قدرت، نیازهای مردم تعریف شده است. جا دارد اکنون با توجه به پارادیم جدیدی که در جهان در حال شکل گیری است، این اقدام صورت گیرد.
بدون شک تحقیق و پژوهش، که شالوده اصلی پیشرفت هر کشوری است و دانشجویان امروز که اساتید فردا خواهند بود جزو ارکان اصلی آن می باشند، می بایست به این موضوع توجه و اشراف داشته باشند. همایشها و کنگرهها فرصتی مغتنم برای پژوهشگران است که یافته های علمی و عملی خود را با دیگران به اشتراک گذاشته و از یافته های دیگر پژوهشگران در جهت افزایش بار علمی خود و حتی شکل گیری ایده های نوین در ذهنشان بهره مند گردند. ایده پردازی مولفه ایی مهم در تحقیق و پژوهش است که همایش های علمی یکی از بهترین فرصت ها برای دانشجویان و اساتید است که با الهام گرفتن از نتایج محققین دیگر و آمیختن آن نتایج با فرضیات خود ایده هایی نوین در رشته تخصصی خود را ارائه نمایند.
لذا امیدواریم در حصول این امر مهم موفق باشیم و زمینه لازم جهت این امر را فراهم نماییم. امیدواریم با برگزاری این چنین همایش هایی گامی هر چند کوچک در تشویق و سوق دادن هر چه بیشتر پژوهشگران به سوی امر پژوهش و کمک به آنان در آشنایی با ایده ها و کارهای پژوهشی دیگر محققان، برداریم.
محورهای همایش
تاریخ های مهم
تاریخ برگزاری همایش: 16 و 17 اسفند ماه
آخرین مهلت ارسال چکیده مقالات: 30 آذر ماه
آخرین مهلت ارسال اصل مقالات: 1 بهمن ماه
آخرین مهلت ثبت نام در همایش: 30 بهمن ماه
نظرات
۰ دیدگاه