تولید «هوش مصنوعی زنده» با ترکیب سلول‌های بنیادی انسان!

این فناوری می‌تواند منجر به پیشرفت‌های چشمگیری در هوش مصنوعی شود، اما نگرانی‌هایی نیز در مورد چالش‌ها و خطرات آن وجود دارد.

در این مطالعه، محققان سلول‌های بنیادی جنینی انسان را برداشتند و آنها را در شرایط آزمایشگاهی به ارگانوئیدهای مغزی تبدیل کردند. ارگانوئیدهای مغزی کشت‌های سه‌بعدی از سلول‌های مغزی هستند که می‌توانند شبکه‌های عصبی پیچیده‌ای را توسعه دهند. سپس محققان از یک تکنیک به نام تحریک الکتریکی فضایی-زمانی برای کنترل فعالیت عصبی در ارگانوئیدها استفاده کردند. این امر به آنها امکان داد تا ویژگی‌های دینامیک‌های غیرخطی و حافظه محو را در ارگانوئیدها ایجاد کنند. در نهایت، محققان از ارگانوئیدها برای حل دو مشکل هوش مصنوعی استفاده کردند: تشخیص گفتار و پیش‌بینی معادلات غیرخطی. در هر دو مورد، ارگانوئیدها عملکرد بهتری نسبت به روش‌های سنتی هوش مصنوعی داشتند.

به زبان ساده، محققان سلول‌های بنیادی انسان را برداشته و آن‌ها را وادار کرده‌اند تا به نورون تبدیل شوند (شبیه نورون‌های مغز) و در نهایت با اتصال به تراشه، یک بیوکامپیوتر به اسم مغزافزار (Brainoware) ساخته‌اند؛ بیوکامپیوتری که می‌تواند تشخیص دهد صدایی که می‌شنود متعلق به چه کسی است و معادله ریاضی را حل کند. 

این مطالعه نشان می‌دهد که ارگانوئیدهای مغزی می‌توانند برای انجام وظایف هوش مصنوعی استفاده شوند. این امر پتانسیل زیادی برای پیشرفت هوش مصنوعی دارد. با این حال، ارگانوئیدهای مغزی هنوز در مراحل اولیه توسعه هستند و هنوز راه زیادی برای رسیدن به کاربردهای عملی دارند. چالش‌ها و خطرات اصلی این فناوری عبارتند از:

* خطر ایجاد هوش مصنوعی خودآگاه: برخی از کارشناسان معتقدند که ارگانوئیدهای مغزی می‌توانند منجر به ایجاد هوش مصنوعی خودآگاه شوند که می‌تواند خطرناک باشد.

* خطر استفاده از این فناوری برای اهداف نظامی: این فناوری می‌تواند برای توسعه سلاح‌های هوشمند و سایر فناوری‌های نظامی استفاده شود.

توضیح اصطلاحات تخصصی:

سلول‌های بنیادی جنینی انسان: سلول‌های بنیادی جنینی انسان سلول‌های اولیه‌ای هستند که می‌توانند به انواع مختلفی از سلول‌های تخصصی، از جمله نورون‌ها تبدیل شوند. این سلول‌ها از جنین انسان گرفته می‌شوند و به دلیل ملاحظات اخلاقی، استفاده از آنها در تحقیقات محدود است.

ارگانوئیدهای مغزی: ارگانوئیدهای مغزی کشت‌های سه‌بعدی از سلول‌های مغزی هستند که می‌توانند شبکه‌های عصبی پیچیده‌ای را توسعه دهند. این ارگانوئیدها در آزمایشگاه ایجاد می‌شوند و می‌توانند شبیه‌سازی‌های کوچکی از مغز باشند.

تحریک الکتریکی فضایی-زمانی: تحریک الکتریکی فضایی-زمانی یک تکنیک است که از پالس‌های الکتریکی برای کنترل فعالیت عصبی در مغز استفاده می‌کند. این تکنیک می‌تواند برای ایجاد ویژگی‌های دینامیک‌های غیرخطی و حافظه محو در مغز استفاده شود.

دینامیک‌های غیرخطی: دینامیک‌های غیرخطی به رفتاری گفته می‌شود که نمی‌توان آن را با یک معادله خطی توصیف کرد. سیستم‌های غیرخطی می‌توانند رفتار پیچیده‌ای مانند نوسانات، آشوب و خودسازماندهی را نشان دهند.

حافظه محو: حافظه محو به توانایی یک سیستم برای به خاطر سپردن اطلاعات برای مدت محدودی گفته می‌شود. این خاصیت برای وظایفی مانند تشخیص گفتار مهم است، جایی که لازم است سیگنال ورودی را در طول زمان به خاطر بسپارید.

هوش مصنوعی زنده: اصطلاح «هوش مصنوعی زنده» به هوش مصنوعی‌ای گفته می‌شود که از سلول‌های زنده، مانند سلول‌های بنیادی جنینی انسان، ساخته شده است. این نوع هوش مصنوعی می‌تواند مزایای بالقوه زیر را نسبت به هوش مصنوعی سنتی داشته باشد:

* کارایی بالاتر

* انعطاف‌پذیری بیشتر

* توانایی یادگیری از داده‌های پیچیده

برای مطالعه‌ی مقاله، به این لینک مراجعه کنید.